دریاب مرا

از خدا خواستم عادت های زشت را تركم بدهد.
خدا فرمود:خودت باید آنها را رها كنی.

از او درخواست كردم فرزند معلولم را شفا دهد.

فرمود: لازم نیست، روحش سالم است؛

جسم هم كه موقت است.

از او خواستم لااقل به من صبر عطا كند.

فرمود: صبر، حاصل سختی و رنج است.

عطاكردنی نیست، آموختنی است.

گفتم: مرا خوشبخت كن.

فرمود: نعمت از من خوشبخت شدن از تو.

از او خواستم مرا گرفتار درد و عذاب نكند.

فرمود:
رنج از دلبستگی های دنیایی جدا و به من نزدیک ترت می كند.

از او خواستم روحم را رشد دهد.

فرمود: نه تو خودت باید رشد كنی.

من فقط شاخ و برگ اضافی ات را هرس می كنم تا بارور شوی.

از خدا خواستم كاری كند كه از زندگی لذت كامل ببرم.

فرمود: برای این كار من به تو زندگی داده ام.