دوست مجازی من...

چند وقت است برایت مینویسم

و تو میخوانی

وگاهی تو مینویسی و من میخوانم

دوست مــــــــــجازی من

این روزها درد دلهایمان را

به زبان نمی آوریمتایپ میکنیم

مانده ایم اگر این دنیای مجازی نبود

روی دیوار احساس چه کسی مینوشتیم

نامت زیباست اما افسوس مجازی هستی

پشت هر یک از این نوشته ها یک نفرنشسته است

میخواند،فکر میکند،گاهی هم گریه میکند،یا میخندد

برای چند دقیقه هم که باشد

از دنیای واقعی مرخصی میگیری

مینشینی برای دل خودت

گاهی هم شب و روز میچرخی

در این دنیای رمز دار

ولی میدانم

قدر تمام لبخندهایت تنها هستی

اگر همدمی بود که مجازی نمیشدی

دوست مــــــــــجازی من

گاهی آنقدر بیخود میشویم

بین یک دنیا دروغ و اعتقاد

فراموش میکنیم خودمان را

دور میزنیم منطق و باورهایمان را

میخندیم/گاهی هم دروغ میگوییم

نمیدانم....

شاید این معجزه ی مـــــجازی بودنت باشد

دوست مجازی من

بودنت را قدر میدانم♥

نظرات شما عزیزان:

بهزاد

ساعت17:43---12 خرداد 1393

[وب سایت]

گاهی شعر سراغم را میگیرد؛





گاهی...





هوای تو!





فرقی نمیکند....





هر دو





ختم میشوند به





دلتنگی من!!!






پاسخ:خب دلتنگ شدی بیا اینجا

امین

ساعت10:51---12 خرداد 1393

جالب بود
پاسخ:مرسیییییییییی

یاقوت

ساعت10:21---12 خرداد 1393

لایک!!!!



آهسته بیا



چیزی هم ننویس



نظر هم نگذار



همان که بخوانی بس است



من به بی محلی آدمها عادت دارم


پاسخ:خب عادت نکن به منچه خخخخخخخخخخخخخخخخ

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: